Mary Walton
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Zawód, zajęcie |
Mary Elizabeth Walton – amerykańska inżynier, wynalazczyni z XIX wieku.
Jej ojciec nie miał synów, więc łożył na edukację córek[1].
W 1879 opracowała system ograniczenia zanieczyszczeń i dymów emitowanych z kominów fabryk i lokomotyw, co USA w czasach rewolucji przemysłowej było jednym z największych problemów[2]. Dym był przepuszczany przez zbiorniki z wodą co, eliminowało zanieczyszczenia, które były następnie utylizowane. 18 listopada 1879 przyznano jej amerykański patent nr 221880[3].
Następnie skierowała swoje działania w kierunku zredukowania hałasu. Po zbudowaniu kolei nadziemnych na stalowych słupach Manhattan, gdzie mieszkała, stał się bardzo głośny[2]. Eksperymentując na modelach[4], stworzyła system, w którym hałas tłumiony jest przez umieszczenie szyn w drewnianych prowadnicach wyłożonych bawełną i wypełnionych piaskiem stabilizowanym asfaltem. Na ten wynalazek Urząd Patentów i Znaków Towarowych Stanów Zjednoczonych przyznał jej 8 lutego 1881 patent nr 237422[5]. System został sprzedany za 10.000 dolarów kolei nowojorskiej, a następnie zastosowany w innych firmach kolejowych[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Autumn Stanley: Mothers and Daughters of Invention: Notes for a Revised History of Technology. Rutgers University Press, 1995, s. 334. ISBN 978-0-8135-2197-8. [dostęp 2016-07-05].
- ↑ a b Mary Walton. ENGINEERING.com, 2006-10-12. [dostęp 2016-07-05]. (ang.).
- ↑ Improvement in locomotive and other chimneys US 221880 A. US Patent Office. [dostęp 2016-07-05]. (ang.).
- ↑ Mary Walton: Inventor and Pioneer in the fight against pollution. National Academy of Sciences on behalf of the National Academy of Engineering.. [dostęp 2016-07-05]. (ang.).
- ↑ MARY E. WALTON, OF NEW YORK, N. Y. ELEVATED RAILWAY. US Pantent Office. [dostęp 2016-07-05]. (ang.).